Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Pauca mutat vel plura sane; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Duo Reges: constructio interrete. Reguli reiciendam; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Cur, nisi quod turpis oratio est? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Scrupulum, inquam, abeunti;
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Verum audiamus. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; De illis, cum volemus. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Erat enim res aperta. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur. Bork Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Si longus, levis dictata sunt.
Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Quae cum dixissem, magis ut illum provocarem quam ut ipse loquerer, tum Triarius leniter arridens: Tu quidem, inquit, totum Epicurum paene e philosophorum choro sustulisti.

Omnibus enim artibus volumus attributam esse eam, quae
communis appellatur prudentia, quam omnes, qui cuique
artificio praesunt, debent habere.

Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non
propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se
expetemus.

Bork: Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?
Bork: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Easdemne res?: Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Tria genera bonorum;: Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.