Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Duo Reges: constructio interrete.

Bork: Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.
Quis negat?: Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?
Bork: Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Praeclare hoc quidem.: Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Numquam facies.: Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Pollicetur certe.: Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Murenam te accusante defenderem. Zenonem roges; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Nihil illinc huc pervenit.

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem
solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem,
Diodorus vacuitatem doloris.

Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Ostendit pedes et pectus.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Erit enim mecum, si tecum erit.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quid est enim aliud esse versutum? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sed plane dicit quod intellegit. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Haec videlicet est correctio philosophiae veteris et emendatio, quae omnino aditum habere nullum potest in urbem, in forum, in curiam.