Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iam enim adesse poterit. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Duo Reges: constructio interrete. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Bork: Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Bork: Quid censes in Latino fore?

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico,
praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte
natura per se esse expetenda.

Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Eaedem res maneant alio modo.
Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.

Nulla erit controversia.

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae sequuntur igitur? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Erit enim mecum, si tecum erit.

Si enim ad populum me vocas, eum. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam. Quid, de quo nulla dissensio est? Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.