Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Duo Reges: constructio interrete. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Magna laus.: Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Quare conare, quaeso.: Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.
Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte
factis sit, in officiis ponatur depositum reddere;

Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Hoc tu nunc in illo probas. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Sed memento te, quae nos sentiamus, omnia probare, nisi quod verbis aliter utamur, mihi autem vestrorum nihil probari.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.

Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Illi enim inter se dissentiunt. Summae mihi videtur inscitiae. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.