Quae cum essent dicta, discessimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Duo Reges: constructio interrete. Bork Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Maximus dolor, inquit, brevis est.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Haeret in salebra.: Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Nihilo magis.: Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Haec dicuntur inconstantissime.: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Bork: Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata
mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus
intellegere quid sit bonum.

Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Cyrenaici quidem non recusant; Non potes, nisi retexueris illa. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

De bona autem fama-quam enim appellant eÈdoj¤an, aptius est bonam famam hoc loco appellare quam gloriam-Chrysippus quidem et Diogenes detracta utilitate ne digitum quidem eius causa porrigendum esse dicebant;

Quid est enim aliud esse versutum? Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quod equidem non reprehendo; Minime vero istorum quidem, inquit. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.