Sed fortuna fortis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Duo Reges: constructio interrete. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; De illis, cum volemus. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium
nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari.

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt,
similes sunt illorum;

Sed ad illum redeo.: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Bork: Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Verum esto;: Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Reguli reiciendam;: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Sed quae tandem ista ratio est? Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Illi enim inter se dissentiunt.

Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Que Manilium, ab iisque M.