Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quis est tam dissimile homini. Dici enim nihil potest verius. Duo Reges: constructio interrete. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Ut etiam contendant et elaborent, si efficere possint, ut aut non appareat corporis vitium aut quam minimum appareat?
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Bork: Concinnus deinde et elegans huius, Aristo, sed ea, quae desideratur, a magno philosopho, gravitas, in eo non fuit;
Si id dicis, vicimus.: Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Frater et T.: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Bork: Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Ne id quidem, nisi multa annorum intercesserint milia, ut omnium siderum eodem, unde profecta sint, fiat ad unum tempus reversio.

Est, ut dicis, inquam. Sed quot homines, tot sententiae; Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Non semper, inquam; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Nunc de hominis summo bono quaeritur; His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sin aliud quid voles, postea. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda,
quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

Quam si explicavisset, non tam haesitaret.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?
Si longus, levis.

Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Bork Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Si id dicis, vicimus. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quae cum essent dicta, discessimus. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Pugnant Stoici cum Peripateticis. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?